فهرست مطالبي كه حضرت علامه قدسسره از كتابهاي مورد مطالعهشان انتخاب كرده و توسط ديگران در اين شماره از جُنگها مكتوب شده است:
صورت تصديق اجازة آخوند ملاّ محمّد كاظم خراساني به
آية الله بروجردي ره
صورت اجازة مرحوم شريعت اصفهاني به آية الله
بروجردي ره
صورت اجازه آقا سيّد أبوالقاسم دهكردي به آية الله
بروجردي ره
كفاية الاثر بر روايت حضرت باقر عليه السّلام به أبو مريم الغفّار
دربارة مطالب مهمّي
وجود شيعه از صدر اسلام
مواليد أئمّه اربعة مذاهب اربعه
(المراجعات)
بحث كلامي در حجيّت قول أئمّه (المراجعات)
معني
سَفِينَة و معني باب حِطَّة و ردّ ابن حَجَر (المراجعات)
روايت مَن
سَرَّه أن يَحْيَي حَيَوتي و يَمُوتُ مَماتي (المراجعات)
روايات دالّه بر لزوم تبعيّت از أهل بيت
مَن ماتَ علي حُبُّ آل محمّد ماتَ شهيداً
مَن لَم يُصَلِّ عليكم لا صلوة لَه
روايات و شعر أبوبكر شهاب الدّين در
ولاء اهل بيت
تفسير آية مُلكِ عظيم و آية مشاقّه و آية موّدت
تفسير آية : وَ إنِّي لَغَفَّارُّ لِمَنْ تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ
صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَي
تفسير آية نور : والسُّبَّقُ ثَلاثة ، و دو آية ديگر
إنّ عليّاً و شيعته هم الفائزون ، و آية اجترحوا السيئات و آية خصمان
اختصموها
آية أفمن كان مؤمناً كمن كان فاسقاً لايستوون
آية : و من النّاس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله
آية اشتراء ، و آية انفاق ، و آية والّذي جاء بالصّدق و صدّق به
آية خمس ، و آية تطهير ، و صلوات بر أهل بيت
صلوات بر أهل بيت در قرآن
عامّه به رجال شيعه استناد دارند ، ترجمة
صاحب بن عُبّاد
ترجمة صاحب بن عُبّاد
ترجمة جابربن يزيد جُعفي
روايت مَن
سَرَّه أن يَحْيَي حَيَوتي و يَمُوتُ مَماتي (المراجعات)
روايات دالّه بر لزوم تبعيّت از أهل بيت
مَن ماتَ علي حُبُّ آل محمّد ماتَ شهيداً
مَن لَم يُصَلِّ عليكم لا صلوة لَه
روايات و شعر أبوبكر شهاب الدّين در
ولاء اهل بيت
تفسير آية مُلكِ عظيم و آية مشاقّه و آية موّدت
تفسير آية : وَ إنِّي لَغَفَّارُّ لِمَنْ تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ
صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَي
تفسير آية نور : والسُّبَّقُ ثَلاثة ، و دو آية ديگر
إنّ عليّاً و شيعته هم الفائزون ، و آية اجترحوا السيئات و آية خصمان
اختصموها
آية أفمن كان مؤمناً كمن كان فاسقاً لايستوون
آية : و من النّاس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله
آية اشتراء ، و آية انفاق ، و آية والّذي جاء بالصّدق و صدّق به
آية خمس ، و آية تطهير ، و صلوات بر أهل بيت
صلوات بر أهل بيت در قرآن
عامّه به رجال شيعه استناد دارند ، ترجمة
صاحب بن عُبّاد
ترجمة صاحب بن عُبّاد
ترجمة جابربن يزيد جُعفي
ترجمة حارث بن عبدالهلال هَمْداني
گناه محدّثين كوفه تشيّع آنهاست ، با اعتراف عامّه به صدق حديثشان
عظمت أبوإسحق و أعمش و منصور ، و زبيد اليامي و غيرهم من الكوفيّين
ترجمة أعمش و شريك بن عبدالله نخعيّ كوفيّ شيعة بزرگوار
ترجمة شريك بن عبدالله و صعصعة بن صوحان
ترجمة صعصعة و زيد ، و سيحان
بنوُ صوحان
عباد بن يعقوب رواجني ، عبدالله بن لهيعة ، عبدالرحمن بن
صالح أزدي از شيعيان خُلّص بودهاند
عبدالرزّاق بن همام بن نافع
حميري صنعاني صاحب المُصَنَّف از اكابر شيعه بوده است
عمرو بن عبدالله أبو اسحق سبعي هَمْداني و فضل بن دكين شيخ بخاري
شيعه بودند
فطر بن خليفه و مالك بن زياد أبو غسان شيعه بودهاند
حاكم صاحب مستدرك شيعه بودهاند
محمّد بن مسلم طائفي از أعاظم شيعه بودهاست . أبو رافع با جميع
بستگانش شيعه بودهاند
معاوية بن عمار دهني و شيخ معروف كرخي از
اعاظم شيعه بودهاند
منصور بن معتمر با رفقايش از اهل كوفه : أعمش و أبو
اسحق و زبيد از اعاظم شيعه بودهاند
موسي بن قيس حضرميّ و هشام
بن عمّار از شيعيان بودهاند
يزيد بن أبي زياد و أبو عبدالله جدلي از
شيعيان بودهاند
ترجمة أبو عبدالله جدلي كه از رؤساي شيعه بود
شيعيان كه در طَفّ و فَخّ و ساير وقايع تلف شدهاند
عدول علماي عامّه تبعاً لرؤسائهم از أهل بيت أمر سياسي بوده است
در نزد هر شخص منصف ، لزوم تبعيّت از أئمّه اهل بيت حتمي است
بخاري و مسلم ، احاديث صحيحهاي را كه مذهبشان را واژگون ميكند
نميپذيرند
مادر أنس بن مالك (بنت ملحان) از اعاظم بانوان اسلام بوده است
حديث بُرَيْدَة : إذا التقيم فعليٌ علی النّاس
عليٌ إمام البررة ، أبو
الازهر نيشابوري از أعيان شيعه بوده است
من أراد أن ينظر إلي نوح في
عزمه الخ_ را بيهقي و أحمد روايت كردهاند
محيي الدّين عربي گويد : إنّ
عليّاً جامع أسرار الانبياء أجمعين
أحاديث ابن حنبل در تفوّق
أميرالمؤمنين عليه السّلام
تأكيدهاي رسول خدا در استحكام وصايت بر
خلافت أميرالمؤمنين عليه السّلام
غدير و روايت أنس و پيسي او بواسطة
إنكار حدیث غدیر به دعاي مولي الموالي
خطبة سيّد الشّهداء عليه السّلام
در زمين مِني
بحث كلاميّ در خطبة غديريّة رسول اكرم صلّي الله عليه وآله
تقسير يكايك از عبارات خطبة غدير و شاهد از آن
قرائن كثيره در خطبة غدير بدون ترديد دلالت بر امامت دارد
اعتراف شيخ سليم بشري بر دلالت حديث غدير بر خلافت
اساب متنوّعهاي
كه علما را از ولايت و خلافت حديث غدير منصرف كرد
علّت برگرداندن ولايت
را از محور خود، طمع علماء سوء بوده است
علل مختلفهاي علما را از معني
كردن روايات صحيحه و مسلّمه بازداشته است
حديث عشيره ؛ تعجّب از عدم
محو نام أميرالمؤمنين است با وجود لعن بر مَنابر
علّت اينكه
أميرالمومنين كه ابن عمّ بود ، ارث برد و عمّ ارث نبرد
إنّ عليّاً يَقضي دَيْني و يُنجز عِداتي و خير مَن أترُك بعدي
از خصائص عليّ عليه السّلام تزويج سيّدة نساء العالمين با اوست
أحاديث دالّة بر آنكه فاطمه افضل زنان عالميان و أميرالمؤمنين اشرف امّت
رسول الله صلوات الله علیهم اجمعین
حديث مجعول عائشه بر اينكه رسول خدا وصيّت نكرد
عائشه
بر ضدّ أميرالمؤمنين عليه السّلام إعمال غرض ميكرده است
خديجه و
صَفيّه بنت حُيَيّ از عائشه و حَفصَه بهتر بودهاند
فألقت عصاها و استقرّ
بها النّوي
عائشه جنگ جمل أصغر و اكبر را براي درهم شكستن ولايت
أميرالمؤمنين بر پا كرد
عائشه وصيّت رسول خدا را انكار ميكند و از نسبت
وقيعه به عمّار امتناع ميكند و از اميرالمؤمنين نميكند
عامّه حسن و
قبح عقلي را انكار دارند ، عائشه گرفتار احساسات نفس است
عائشه به
ماريّه نسبت زنا داد ، و در بارة عثمان و عليّ و فاطمه و حسنين دچار اغراض
شخصي بود
بخاري تفسير ان تتوبا الی الله را در سورة تحريم عائشه و حَفْصَه بيان ميكند
إنكار حسن و قبح عقلي را ملاحده و زنادقه هم نميكنند تا چه رسد به شرایع
الهيّه
حديث انكار عائشه وصيّت رسول خدا را معارض است با أحاديث ديگر
مات رسول الله و رأسه في حِجر عَليّ عليه السّلام
إنّ عليّا كان أقرب
العهد برسول الله
أحاديث مجعوله عائشه
ايرادهائي كه خدا و رسول خدا
بر عائشه دارند
أحاديث مجعولة عائشه ، جلالت و شرافت اُمّ سلمه
مراد
از حديث لاتجتمع اُمَّتي علي الخَطأ و لا تجتمع علي الضّلال
بيعت حضرت پس
از رحلت حضرت صديّقه بود ، بحث عبّاس با أبوبكر
مساعدت أميرالمؤمنين به
ابوبكر براي حفظ كيان اسلام از روي ضرورت بوده است
روايات دالّة بر وجوب سمع و طاعت ولو لعبد حبشيّ ولو لعبد مجدّع الاطراف
مصالح و مقتضياتي كه أميرالمؤمنين عليه السّلام بر اساس آن با ابوبكر
بيعت نمود
سعد بن عباده أبداً بيعت نكرد و در زمان خليفه دوّم او را در شام ترور
كردند
تواريخ قطعيّ عامّه بر آنند كه : عُمَر خانه أميرالمؤمنين عليه السّلام
را تهديد به آتش زدن نمود
رسول خدا براي تصفية جوّ مدينه ترتيب لشكر اسامه داد ، و عمر و ابوبكر و
وجوه مهاجرين را در آن نهاد
روايات وارده در جيش اسامه و داستان أياس بن معاويه و خليفة مهديّ
پس از رسول خدا عمر از رياست اسامه نهي كرد ، أبوبكر اسامه را فرستاد و
پيروز شد
تنفيذ جيش اسامه براي تثبيت ولايت أميرالمؤمنين بود
تخلّف متخلّفين از جيش ، براي درهم كوبيدن ولايت آن حضرت بود
أمر رسول اكرم به قتل حُرقوص بن زُهير و تخلّف أبوبكر و عمر
أمر رسول اكرم به قتل اوّل قرن طلع في الامّة رأس الخوارج حرقوص و
تخلّف أبوبكر و عمر
موارديكه عمر و بَعضی از مسلمين بر پيامبر ايراد گرفتهاند
مناقب و فضائل مختصة أميرالمؤمنين و مخالفت سردمداران حكومت غاصبه
أميرالمؤمنين عليه السّلام بعد از تسلّط خلافت غاصب ، قدرت بر مخالفت
نداشت
تنها سبب بيعت حضرت از آنها حفظ بيضة اسلام بود در وقت خَطر حتمي
خطبههاي حضرت در مظلوميّت و ربودة شدن حقّ او
إعلان و إعلام حضرت به مظلوميّت خود و غصب جائرانه دستگاه جائر
خطبة فاطمة الزهراء سلام الله عليها در مسجد پس از رحلت رسول الله
صلّي الله عليه وآله
مصادر متقنة خطبة فاطمة الزّهراء سلام الله
عليها
مواردي كه عمر صريحاً اعتراف به غصب حقّ حضرت كرده است
قضاياي تاريخي دالّة بر خلافت أميرالمؤمنين عليه السّلام
لَفظِ وصيّ از القاب خاصّة أميرالمؤمنين است ، گفتار تاج العروس
شيعه در زمان خود أئمّه عليهم السّلام اهتمام كافي به ضبط أقوال
آنان داشته است
غير شيعه اهتمام به ضبط أقوال أئمّة خود نداشتهاند ، أقوال آنها بعد از
مرگشان مشهور شد
بطور يقين در قرن أوّل از عامّه كتابي تدوين نشد
أوّلين كس در اسلام كه كتبي تأليف نمود أميرالمؤمنين عليه السّلام بود
بعد از تدوين قرآن ، مصحف أميرالمؤمنين و كتاب سلمان و كتاب أبوذرّ و
كتاب أبو رافع بود
كتاب عبيدالله بن أبي رافع و كتاب ربيعة بن سبيع و كتاب عبدالله بن
حرّ فارسي و كتاب أصبغ بن نباته
كتاب سليم بن قيس هلالي در قرن
اوّل : و كتب مدوّنه در قرن دوّم از اصول اربعماة
كتابهاي مدوّنه در قرن دوّم از كثرت و عظمت همانند كتاب أبان بن تغلب
شگفتآور است
بخاري از أبان بن تغلب و حضرت صادق و امامان بعدي غير از حضرت هادي
روايت نميكند و از مروان حكم و عمران بن حَطَّان در عَكْرَمه بَربري
روايت ميكند
أصحاب تأليف شيعه : أبوحمزه ثمالي ، و محمّد بن مسلم
، و زارة ، و أبوبصير ، و بريد بن معاوية عجلي
كلام شهرستاني در توصيف حضرت صادق عليه السّلام : هُوَ ذو علمٍ عزيز في
الدّين
از فتاواي حضرت صادق عليه السّلام در عهد او چهار صد أصل كه چهار صد
مؤلّف داشت نوشته شد
هِشام بن حَكَم از أعاظم مصنّفين شيعه بوده است و نسبت تجسيم خدا به
او دادن از دشمني است
كلام شهرستاني در ابطال نسبت تجسيم به هشام و اعتراف به آنكه وي از
اعاظم موحّدان است
كثرت مؤلّفات در زمان حضرت امام كاظم تا حضرت عسكري عليهما السّلام
اسامي بسياري از مؤلّفين كه در اين أزمنه تأليف كتاب نمودهاند
مذهب شيعه أثنا عشريّه به تواتر قطعي ، در اصول و فروع مذهب آل رسول
الله است
معني تِرَاستْ در لغت
روايات وارده در فضيلت كتابت
فضيلت كتابت و علم
فضليت كتابت و لزوم تقويت عربيّت
اشتباه بعضي أعلام در لغت و لزوم تصحيح كتب
در تعلّم صناعات دنيويّة
ترغيب به تعلّم و تعليم علوم الهيّة
خصوصيّات قرآن كريم ، و استخاره با قرآن
بعض الرّؤيا الصّحيحة
الاغلاط اللّغويّة المشهورة
كلام ابن جوزيّ در حرمت صَلَوات بدون عطف ءال
ابن حَجَر عسقلاني در كتابهايش ءال را عطف كرده است
در بعضي از لغات عربيّة شاذّة
بعضي از قواعد عربيّت و فوآئد رجاليّة
في حكم مَنْ وَجَد مع امرأته رجلاً
فيحكم تشريح البدن المُسلم في علم الطّبّ
فاطمة زهرآ عليها سلام خطّ می نوشتند
وصاياي حضرت زهراء سلام الله عليها و سرودن أميرالمؤمنين شعر را
أميرالمؤمنين عليه السّلام بدون شكّ ، شعر ميسرودهاند
دستورهاي أخلاقي مفيد
مواعظ أميرالمؤمنين عليه السّلام و أُوَيس قرني
مواعظ أميرالمؤمنين عليه السّلام و أبوالعلاء مُعَرِّي
مواعظ بُسْتَيّ ، و يَماميّ ، و جاحظ ، و صاحب المغنيّ
مواعظ مَهْيار دَيلميّ ، و ابن سينا ، و استشهاد حضرت باقر عليه السّلام
به اشعار أبوالعتاهية
ارادة نادرشاه در رسمي كردن مذهب شيعه و مراسلات با سلطان عثماني
آمدن عبدالله أفندي سُوَيْديّ در خيمة نادرشاه براي مناظره با علماي
تشيّع
حقّانيّت تشيّع و ارسال نادرشاه بموافقت سلطان عثماني عالمي
را به مكّه براي اقامة نماز
فتنه وشورش مردم مكّه و به قتل رساندن سلطان عثماني آن عالم را در
نزد خود
ءاراء أشاعره و معتزله و بعضي از قصص صادره از جُهَلاء
معني طُفَيْليّ
قصص و حكايت جُهَلاء
قصص و حكايات أذكيآء
نوادر جوابهاي عقيل به معاوية
جوابهاي دندان شكن ابن عبّاس به عائشه پس از فراغ از وقعة جَمَل
جوابهاي دندان شكن صَعْصَعَه و أحنف به معاويه در شام
جوابهاي دندان شكن صعصعة بن صوحان به معاوية
جواب جارية بن قدامه به معاوية
جوابهاي قاطع مسلم بن عقيل عليه السّلام به ابن زياد
جوابهاي قاطع مؤمن الطّاق به أبوحنيفة
جواب مؤمن الطاق در نزاع أميرالمؤمنين عليه السّلام و عبّاس در ميراث
قَصَصٌ و رواياتٌ مهمة
فوائد حِلم و منافع شَيْب
أسامي ناقهها و أسبها و ساير أشياء رسول الله صلّي الله عليه وآله
وسلّم
جريان رسول الله در مكّه و وقعة بدر در مدينه
يزيد بن
معاويه ، و سيّد الشّهداء عليه السّلام و محمّد بن حنفية
زيد بن عليّ بن
الحسين عليهم السّلام و ناصر خليفة عبّاسي
تعمير سرداب غيبت بدست
النّاصر خليفة عبّاسيّ
دخول هُلاكو در بغداد و انقراض حكومت عبّاسيّون
وزير هلاكو : ابن العلقميّ دخالت در قتل مستعصم نداشته است
دولت
فاطميّين در مصر ، شيعه و علوي بودهاند
أشعار سيّد رضي در عظمت و سيادت
خلفاء فاطميّين در مصر
جنگ جهاني و تجزية مملكت عثماني و بروز مصطفي
كمال پاشا
تشكيل جمهوريّت در تركيه بدست مصطفي كمال پاشا
تشكيل
دولت جعفريّه إماميّه در ايران بدست شاه اسمعيل صفوي
عظمت و خدمت
شاه اسمعيل صفويّ
شاه عبّاس ثاني ، نادرشاه أفشار
اقدام نادرشاه
براي رسميّت مذهب شيعه و بناء مقام در مسجد الحرام
فتحعلي شاه و جنگ
در روسية با ايران و مأموريّت عبّاس ميرزا
تمليك و تصرف روسيّه هفده
شهر از بلاد ايران را
ناصرالدّين شاه و تحريم ميرزاي شيرازي تنباكو را
تاريخ روي كار آمدن رضاخان پهلوي
تصرّف مُحَمَّره و دستگيري شيخ
خِزْعِل و سوقِ او را بطهران
كارهاي رضاخان پهلوي در ابتداي أمر ، باغ
سبزي بود براي فريب عامّه
تشديد أمر مطبوعات در زمان حكومت آل عثمان و
مصادرة ينابيع المودّة
اشكالهاي زمان حكومت سلطان عبدالحميد عثمانيّ
أهرام مصر و بناء و ديدار مصنّف از آن
عجائب و غرائب بناء اهرام فراعنه در مصر
عجائب و
غرائب خلقت فيل
موزة مصر و أشياء موجوده در آن
موزة مصر ، خلفاي فاطميّين در مصر
خلفاي فاطميّين ، سادات علوي هستند
مشهد رأس الحسين عليه السّلام در مصر
سيّد محسن عالي ره قبر حضرت زينب سلام الله عليها را در مصر نميداند
جاه زمزم و قناة زبيده از طائف به مكّه مكرّمه
عُسْخان : محلّ حبس هِشام بن عبدالملك ، فرزدق را به جرم قصیده
غدير خمّ و مدينة منورّه
مدائن صالح پيغمبر و شهر تبوك
شيعه و وضع عزاداري ايشان در مصر
در مصر بايد مساجد بهتري و مبلّغين عالمتري ، شيعه براي خود تهيه كند
أشعاري عالي المضمون در عزّت و غناي نفس
لزوم رفع فقر مادّي و
لزوم غناي نفسي عندالفقر
أفضليّت كتابت و قلم بر شمشير و نيزه
فضيلت حِلم و عِلم
أبياتي در مذمّت فقر و لزوم رفع احتياج
أبياتي در مدح عيب خود جستن و رفيق خوب اختيار نمودن
صاحبان
همّت عاليه بايد به مشكلات تن در دهند
رمّال و فالگيران و شيّادان دروغ پرداز
صلْب و به دار آويختن شهيد اوّل
سرخی آسمان پس از قتل سيّد الشهداء عليه السّلام
بعضي از لغات أهل سوريّه كه ريشة آنها فارسي است
أسماء مشهور روميّه وأسماء بروج و توقّف شمس يا قمر در هر يك از آنها
كيفيّت پيدا كردن قمر را در هر يك از بروج دوازدهگانه
شدّت تقيّه از كلام ابن هرمة ، و از كلام رَجُلي نزد عمر بن عبدالعزيز
شدّت عداوت عبدالله بن زبير ، اسقاط او ذكر رسول خدا را در خطبه
جواب ابن عبّاس به ابن زبير در عداوت او نسبت به بني هاشم
ابن زبير در خطبهاش تصريح به حَمل ابن عبّاس بيت المال را دارد
ابن زبير خودش فرزند متعه بود
أشعار سيّد حِمْيَري در قضيّة حيّة و غُراب
استدلال مؤلّف بر عدم تشيّع ابن أبي الحديد
ترجمة أحوال شيخ هادي طهراني
إشكالهاي مجالس تعزيه و اشكالهاي منبر
حكم قطعيّ آية الله عاملي بر حرمت قمه زني و زنجير زني و أشباه آنها
قيام سيّد صالح حِلّي در مجالس تعزيه بر عليه سيّد محسن عاملي در منع
از قمهزني
اقتداي ملك فيصل أوّل به آية الله عامليّ در نماز مغرب و عشاء در
مدرسه دمشق
دربار صلوة استسقاء آية الله عامليّ و بارش باران در همان وقت
مطالبي از عقائد الامامّیة شيخ محمّد رضا مظفّر: به مجتهد جامع الشّرايط
بايد نائب الامام گفت
هيچيك از أئمّه شيعه در جواب فرو نماندند
نامة حضرت زين العابدين به زُهريّ در عدم اعانت حكّام جائر
جواز دخول در حيطة حاكم جائر در صورت رفع مفاسدي أعظم از ترك دخول
شيعه بر اساس محبّت عمل ميكند نه بر اساس عدل
امر حضرت صادق عليه
السّلام به أبان در قطع طواف براي برآوردن حاجت مؤمن
مطالبي از كتاب لاكون مع الصّادقين ، تأليف سيّد محمّد التيجاني
السّماويّ
از كتاب لاكون مع الصّادقين
عمر با علم به آنكه خلافت به عليّ بن أبيطالب نميرسد تشكيل مجلس
شوري داد
نقشة عمر بسيار دقيق و حساب شده بود
أهل سنّت چگونه
ميگويند : ولايت امر انتخابي است؟
تعيين عمر شش نفر را عين استبداد
برأي و أمر انتصابي است
رفتار رسول خدا با أميرالمؤمنين بهترين معرّفي وي براي خلافت بود
قضيّة سلطاني كه در غيبت وي وزيرش را كشتند امّا بخيال خود كشور را آباد
كردند
جنايات خلفاي جور
أمرٌ بين الامرين به نيكوترين معني
رسول خدا صلّي الله عليه وآله وسلّم كسي را به گناه نميكشت جز به
ارتداد
روايت مروي از عائشه بقدري شرمآور است كه راوي از بيان آن
شرمنده ميشود
روايات و تأويلات باطله
براي كلام حقّ ، أبوذر در ربذة جان داد غريباً طريداً وحيداً فريداً
سنّيها فقط بجهت مخالفت مشابهت با شيعه ، سنّت رسول الله را ترك
مينمايند
صَلَوة تراويح از بدعتهاي مُسَلمة عمر است
نماز تمام در سفر از بدعتهاي عثمان است
تمجيد و تحسين أبوحنيفه و مالك از حضرت صادق عليه السّلام با تعابير
عجيبة
خود رسول الله هم تقيّه مينمودهاند
معني تقيّه نزد شيعه ، عين حكم عقل و فطرت به وجوب احتراز از خطر است
اهل سُنَّت هم با عُمَر در متعة حجّ مخالفت دارند
حِلِّيَّت
متعه ، امروز از ضروريّات مسلمة زندگي است
عقيدة شيعه بر عدم تحريف
قرآن است از جهت زيادي و نقصان
بعضي روايات ضعيفه بر تحريف در كتب
عامّه هم موجود است
صَلَوات را از ءال حذف نموده به أصحاب افزودند
مطالبي از كتاب تاريخ الشيعة تأليف : شيخ محمّد حسين مظفّر
فرياد أبوذر در مدينه به وِلاء عَلِيّ بن أبيطالب عليه السّلام
شرح
نفاق أصحاب إمام حَسَن عليه السّلام
ذمّ أهل بيت آنان را بالا برد و مدح بني اميّه آنان را ساقط
نمود
افتضاح قاتلين سيّد الشّهداء در همان زمان
نور قبور أهل بيت در
شام جلوهگر است و قبر معاويّة و يزيد خراب
سمّ منصور بحضرت صادق ؛ خدعة
مأمون در تفويض ولايت بحضرت رضا عليهما السّلام
مكر معتصم بحضرت جواد
عليه السّلام
قتل معتصم حضرت جواد را با سمّ توسّط زوجهاش دختر مأمون
عداوت شديد متوكّل با حضرت هادي و أذيتهاي پيدرپي
غيبت صغري از روز
تولّد حضرت امام زمان بوده است
غيب كبري از سنة 329 بوده است
قيام بر عليه بني اميّه به عنوان قيام و دعوت به أهل بيت بود
كشورها
و سلاطين و وزراي شيعه در طول تاريخ
بسياري از وزراء عبّاسيون شيعه
بودهاند
ناصر خليفة شيعه بود ؛ و تعمير سرداب سامرّاء به دست اوست
دلائل تشيّع الناصر الدين الله
وزير معتصم : أبوالفضل دشمن شيعه ، دركَرْخ بغداد 17000
شيعه را آتش زد و ...
كوفه مركز تشيّع بود ، تيمور لنگ آبش را قطع نمود
و خراب شد
آل بويه به عيد غدير و عاشورا رسميّت دادند
شاهعباس كبير
با سلطان عثماني در آزادي شيعيان عراق معاهده بست
قتل و نهب عثمانيها
به شيعيان عراق در طول تاريخ قابل توصيف نيست
فرقة بكتاشيه از تركيه
با نهايت خضوع به زيارت أعتاب عاليات ميروند
به بركت وساطت محمّد بن
طاووس ، حلّه و نيل و كربلا و نجف از كشتار هلاكو مصون ماند
هرون الرّشيد
قبر سيّد الشّهداء را با خاك يكسان كرد و درخت سِدر را بريد
منتصر با ارائة
اعمال پدرش: متوكّل از فقهاء فتوي قتل او را طلب كرد
وهابّيهاي سعودي
در سنة هزار و دویست و شانزده ده هزار نفر در كربلا كشتند و تمام خزينة حضرت را
به غارت بردند
معاويه چهار صد هزار به سمَرَه داد تا دو آية قرآن را دربارة
أميرالمؤمنين عليه السّلام و ابن ملجم تحريف كند
يَمَن و قبيلة همدان شيعة خالص بودند
معاويه ، بسر بن أرطاة را فرستاد تا فجايع وي در آنجا تاريخ را سياه
نموده است
الآن در يمن بر قبر دو طفل شهيد عبدالله بن عبّاس به
دست بُسر مسجد بنا نمودهاند
شهر حَلَب ، مركز تشيّع بود
حَلَب ، شهر ادب و شعر و فقه و عظمت به نور تشيّع بود
أبو فراس : حارث بن سعيد بن حَمْدان از عظماي شعراي شيعه بود
تصرف صلاح الدّين أيّوبي شهر حلب را
مردم حلب به والي گفتند : مُفتي
حلب بايد سيّد أبي المكارم ، حمزة بن زهرة حسيني باشد
فتوي شيعه نوح
حنفيّ به كفر شيعه و قتل و نهب نفوس و اموالشان تابوا أو لم يتوبوا
ظهور علمائي همچون شهيدين بعد از ويران شدن حلب از تشيّع ، بعد از فتوي
شيخ نوح حَنَفيّ
علماء جبل عامِل ، حقّ عظيمي بر تشيّع دارند
تنورهاي شهر عُكا بواسطة آتش زدن كتب شيعه ، يكهفته نياز به سوخت
نداشت
رواج تشيّع در حبل عامِل و فلسطين بواسه تبعيد أبوذرّ بود
قيام ،براي إمارت علويّين بود ؛ ولي عباسيّون ربودند و دمار از علويّين
كشيدند
محاربه و معارضة متوكلّ با آل أبيطالب ، قابل إحصاء نيست
فتنه در مصر در رمضان سنة
سیصد و پنج بر عليه شيعيان بطوريكه لشگر روزهاش را
افطار كرد
در فتنة سنة سیصد و پنج درمصر عنوان ميكردند : معاوية خال
عليّ
قوت تشيّع در مصر بواسطة جوهر ، و المعزّ الدّيدن الله الفَاطِمي
خلفاي فاطميّون در مصر به عاليترين وجهي ، آنجا را احياء نمودهاند
مصر ، به مصداق النّاس علي دين ملوكهم ، هر زمان ، تابع مذهب حاكم
آنجا بودهاست
در ايّام أخشيديّين و كافور در روز عاشورا خليفه همة مردم را اطعام
ميكرد با طعام أهل حُزن
در آن زمان عيد غدير به قدري با عظمت برگزار ميشد كه قابل وصف نيست
كيفيّت برگزاري مراسم عيد در روز عيد غدير در أيّام خلفای فاطميّين در مصر
مشهور إسماعيلي بودن فاطميين است ، ولي آثار امامي بودنشان ظاهرتر است
صلاح الدّين أيّوبي مذهب شيعه را برانداخت و فقط به مذاهب أربعه رسميّت
داد
صلاح الدّين أيّوبي روز عاشورا را روز عيد و سرور قرار داد
حَمْل أميرالفضل رأس الحسين را از عسقلان ، و دفن آن را در مصر
أهل مصر
در امروز اقبال شديد به آهل بيت و مظاهر شيعه دارند
ايران در زمان
أميرالمؤمنين عليه السّلام شيعه نبود و براي نصرتش به جمل و صفّين و
نَهروان نيامدند
در بدو خلافت عباسيّون ، مردم ميان علوّي و عباسّي فرق نميگذارند و
همه را أهل بيت ميشمردند
در عصر مأمون و حضرت امام رضا عليه السّلام ميان أهل بيت و غير أهل
بيت فرق شاخته شد
مأمون از بيعت مردم با امام ترسيد و در پنهاني با نوشانيدن زهر كار آن
حضرت را خاتمه داد
آل بويه خدمت عظيم به تشيّع كردند ، عضدالدوله با جلال و حشمتش به
ديدار شيخ مفيد رفت
هُلاكو به شيعه احترام مينهاد ، و همة مذاهب را آزاد گذارد
از سلاطين مغول چهار نفر اسلام آوردند
در عصر مغول علمائي بزرگ از شيعه برخاستند
نادرشاه به مظاهر تشيّع خدمت كرد ؛ نه مانند صفويّه به حقايق شيعه
شيعه در ايران از قرن دوّم هجري به بعد رُشد نمود
تشيّع از زمان رسول
الله است ، و مجراي آن را از زمان صفوّيه شمردن عين هذيان گوئي است
إسلام و تشيّع در هند ، ارسال محمّد بن عدبالله بن حَسَن ، پسرش را به
هند براي بيعت
روح تشيّع در هند جريان دارد
شهر گجرات ، وعاظّ و تجّار شيعه را محترم ميشمرد
منتصر خليفة فاطمي ، عبدالله را براي تشيّع هند ، به هندوستان فرستاد
عبدالله ، زعيم أعظم وثينييّن «المهنت» ، و «بهار مل» وزير أمل و خود
راجه : «جي سگيه» را مسلمان و شيعه نمود
«سلطان تغلق» أمر به قتل عام جميع شيعيان و احراق كتابهايشان نمود
اورنگ زيب عالم گير ، شيعه بود و پسرش در مناظره با علماي عامّه فائق
شد
تشيّع در إمارت عربي ، كويت ، قَطَر ، قطيف ، احسآء
تتمة
مسائل تشيّع إمارات عربي
تمام شد مطالب منقول از كتاب تاريخ الشّيعة مظفّر
مطالب منقول از كتاب «الامامة السيّاسة» ابن قتيبه دينوري ج1
و ج 2
ضربت حدّ شرب خمر بدست عبدالله بن جعفر و به أمر أميرالمؤمنين ، وليد
بن عقبه را
مكتوب عمروعاص به سَعد بن أبي وقّاص بعد از قتل عثمان و جواب وي
مخالفت معاويه با أميرالمؤمنين عليه السّلام
كلام حضرت امام حسن به أميرالمؤمنين عليهما السّلام بعد از قتل عثمان
كلام أميرالمؤمنين عليه السّلام با مغيرة بن شعبه و كلام عمّار با وي
قعود مُغيره و امتناع از بيعت سَعد و محمّد بن مَسْلَمَة و عبدالله بن
عمر
جواب أميرالمؤمنين عليه السّلام نامة عقيل را
مسير عائشه با
طلحه و زبير و وصول به ماء الحَوأب
فرستادن أميرالمؤمنين عليه السّلام
امام حسن عليه السّلام و عمّار و قيس و عبدالله بن عباس را بكوفه
خطبة حضرت امام حسن عليه السّلام در كوفه به بيعت و تهیيج مردم را براي
جنگ جمل
خطبه خواندن عائشه براي مردم بصره در دعوت به جنگ با أميرالمؤمنين
عليه السّلام
مكتوب أميرالمؤمنين عليه السّلام به طلحه و زبير و مؤاخذه از نقض بيعت
نصائح و جوابهاي محكم و استوار أميرالمؤمنين عليه السّلام به طلحه
شروع جنگ جَمَل و تشنه شدن حضرت و عَسَل طائفي به او دادن
كُندي محمّد بن حنيفة صاحب رايت و گرفتن حضرت رایت از او و خود
حملهور شدن
أسير شدن عائشه و مروان و آزاد كردن و فرستادن حضرت عائشه را به مدينه
با چهل زن
امر حضرت به عدم جواز إسارت اهل قبله و أن لا يُجهِزوا جريحاً و لا
تُقبلوا مُدبراً
نامة معاويه به أميرالمؤمنين عليه السّلام و إعلان
مبارزه و مخاصمه
حركت عقيل از حجاز بكوفه براي أخذ مال و ربع ديون ، و
ردّ حضرت و رفتن به سوي معاويه
إعطاء معاويه به عقيل سيصد هزار دينار
رفتن عبدالله بن عامر به شام و بيعت با معاويه
مكتوب أميرالمؤمنين
عليه السّلام با جرير بن عبدالله به معاويه و إتمام حجّت از هر جهت
معاويه از طُلقاء است وحقّ خلافت ندارد
آمدن أميرالمؤمنين عليه السّلام
در قرب معاويه ، و صدا كردن او را براي جنگ تن به تن
عمرو عاص در جنگ
أميرالمؤمنين عليه السّلام به زمين افتاد و عورت خود را برهنه كرد
پيروي أهل شام از معاويه بيچون و چرا ، و پيروي أهل كوفه از حضرت در
صورت فهميدن دليل
بَرد ، از طائفة هَمْدان ، در بحث عَمروعاص را محكوم
ميكند
دعوت حضرت أصحاب را به صبر و تحمّل فشار و عدم توجّه به زخارف
دنيا و أموال معاويه
ابو مِجحَن ثقفي نزد معاويه از حضرت عيب گوئي
ميكند و معاويه پاسخش را ميدهد
خطبة أميرالمؤمنين عليه السّلام و دعوت
به صبر و اختلاف مردم در ميل به صُلح در اثر پيشنهاد معاويه
قيام عمّار
بن ياسر و كلام شديد او به حضرت در عدم پذيرش صلح و استدعاي مبارزه تا
پايان كار
قتل خوارج عبدالله بن خبّاب بن أرّت و زوجهاش با سه نفر
زن ديگر را
حركت أميرالمؤمنين عليه السلام به سوي خوارج نهروان
كلام حضرت در زمان متاركة موقّت به لشگريان كه به نزد زنها و فرزندان خود
كمتر بروند
صلح حضرت امام حسن عليه السّلام با معاويه ، و نگراني
سليمان بن صُرَد خُزاعيّ و كلام حضرت امام حسن عليه السّلام
شهادت
امام حسن عليه السّلام ، و سرور و سجدة معاويه ، و دخول ابن عباس بر
معاويه
سفر معاويه به مدينه و ملاقات با عائشه
ملاقات معاويه با
حضرت امام حسين عليه السّلام در مدينه و فراخواندن حضرت را براي قبول
بيعت يزيد و جواب حضرت
رسيدن خبر مرگ معاويه به مكّه و به ابن عبّاس
در مسجد الحرام و كلمات ابن عبّاس در اين واقعه
در نهضت و قيام مردم
مدينه بر عليه يزيد و شكستن بيعت او ، مروان أهل و عيال در أمان حضرت
سجّاد آورد
قتل عام و غارت أهل مدينه در واقعة حُرُّه در زمان يزيد بن
معاويه
در واقعة حرّه هشتاد صحابي ، از قريش و انصار ، و از سائر
مردم هزار نفر كشته شدند
قرائت يزيد نامة مسلم بن عقبه را براي
پسرش معاوية بن يزيد و براي عبدالله بن جعفر
هلاكت مسلم بن عَقَبَه و
وصيّت به حَصين بن نمير در برانداختن ريشة قريش را از مكّه
ماتم و
عزاء اهل مدينه براي كشتگانشان تا مدّت يكسال
سه روز تمام اموال و
نفوس و أعراض و نواميس مردم مدينه را بر لشگريان مباح كردند
شهادت
سيّدالشّهداء عليه السّلام و برادران آن حضرت در كربلا
أسراي أهل البيت
در مجلس يزيد
قتل مروان بن حكم به دست مادر
خالدبن يزيد بن معاويه
فُحش مروان به خالد بن يزيد بن معاويه
خروج عبدالرحمن بن محمّد بن أشعث و همراهانش و
سعيد بن جُبير بر عليه حَجَّاج بن يوسف
إرسال عبدالملك خالد بن
عبدالله قَسريّ را به مكّه و دستگيري سعيد بن جبير
دستگيري سعيد را و
إرسال او را مغولاً نزد حجّاج ين بوسف به عراق
آوردن سعيد بن جبير را
به نزد حجّاج و سئوالات عديده از او
از عهده بر نيامدن حجّاج از جوابها
سعيد بن جبير و دستور قتل او
قتل سعيد بن جبير بعد از نماز و قرائت آياتي
از قرآن مجيد
عبدالعزيز بن مروان برادر عبدالملك از جهت قدرت در رتبة
عبدالملك بود
بعد از مرگ عبدالعزيز در مصر عبدالملك براي دو پسر خود ؛ وليد
و سليمان از مردم بيعت گرفت
دعوت حاكم مدينه هشام بن اسمعيل ، سعيد
بن مسبّب را براي بيعت
ضرب سَوط و حَلْق رأس و لِحيه و وقوف در منظر
عامّ سعيد بن مسيّب را براي عدم بيعت با وليد و سليمان
وليد در لحظة
مرگ عبدالملك براي آنكه تابوت چپ و راست نرود ، تمام خانههاي ميان خانه
و قبرش را با خاك يكسان كرد
دار آويختن وليد ، موسي بن نصير را با آن سوابق ممتدّه و جنگهاي عالمگير در فتوحات اسلام
داستان حجّ سليمان بن عبدالملك با عمر بن عبدالعزيز و گفتگوي آن در
سرادقات و چادرهاي بيمثل و مانند
نصيحت طاووس يماني ، سليمان بن عبدالملك را
ملاقات سليمان و رجاء و زُهرّي در مدينه با أبو حازم
مرگ سليمان و بيعت مردم در دمشق با عمر بن عبدالعزيز
جرير شاعر أهل
عراق در انتظار وقت خاصّ براي ملاقات عمر بن عبدالعزيز
اشعار جرير در حضور
عمر بن عبدالعزيز براي خواستن صله و جائزه
عمر بن عبدالعزيز به جرير
شاعر فقط چهار دينار جائزه داد و از اموال شخصي خود
قتل زيد بن علي بن
الحسين به دست ابن هبيرة در زمان هِشام بن عبدالملك
خروج برادر زادة سفّاح به عموي خود و اسارت او بدست أبومسلم ، و
زنداني كردن او را در خانه ، و سپس خانه را بر سرش خراب نمودن
نامة ابومسلم خراساني به منصور دوانيقي و شكايت او از برادرش كه به
عنوان امام او را پذيرفت و امّا او خيانت كرد
نامة منصور به أبومسلم ـ قيام عيسي بن زيد بن علي بن الحسين بر عليه
منصور و شكست وي
اعتراض عبدالله بن مرزوق به منصور دوانيقي در انحصار طواف را براي خود
انقلاب و هَيجان در مدينه در عصر منصور دوانيقي و فرستادن ابن عَمش :
جعفر بن سليمان را براي خاموش كردن
تازيانه خوردن مالك بن أنس از جعفر بن سليمان بواسطة بيان حكمي از
أحكام و روايتي از رسول خدا صلّي الله عليه وآله وسلّم
أمر أكيد
دوانيقي به مالك بن أنس در تدوين كتاب احكام كه فتوي و رأي او در جهان
اسلام جاري شود
عبداله فرزند مهديّ ، پدرش را براي خلاف خود مسموم
ميكند وصيّت براي هارون الرشيد مينمايد
منبر رسول الله سه پلّه بود ،
معاويه بر آن افزود ، هرون خواست بصورت اوّل برگرداند ، مالك مانع شد
هرون الرّشيد هفت شب هفته خود را قسمت كرده بود هر شبي را به أمر مخصوصي
تمجيد ابن قتيبه از هرون و مأمون و بلاغت و فصاحتشان
مطالبي از كتاب شيخ المضيره أبوهُرَيره تأليف شيخ محمود أبو رَيَّة
أبو هريره در خانههاي مدينه دور ميزد
و گدائي مينمود
مصادرة أموال أبوهريره را پس از ولايت بَحرين
عمر بزرگان از صحابه را
به مأموريّت نميفرستاد
أبو هريره با جعل روايات دروغين ، ما را در
مقابل علم و امّت ها سرافكنده ميكند
كعب الاحبار مرد مزوّر يهودي ،
أبوهريه را آلت دست كرده است
مقامات سلمان فارسي
بسياري از عامّه و أهل تسنّن چه از قديم و چه از جديد ، روايات
أبوهريره را قبول ندارند
سابقة عداوت بني اميّه با بني هاشم
إسلام أبوسفيان از روي اضطرار در فتح مكّه
عداوت أبوسفيان با مسليمن در زمان رسول خدا ، و عداوت معاويه پس از
رسول خدا
عام الجماعه را بايد عام الفرقه و عام القهر و الجبريّه نام نهاد
جنايات يزيد و عبيدالله بن زياد به وضوح كفر ديرين آنها را ميرساند
معاويه در عام الفتح ايمان آورد ، و روايت ايمان او قبل از آن مردود است
أبوبكر به آساني ميتوانست حق زهرا را بدهد ؛ چرا نداد ؟
جملة معروفة
عائشه : لايمكن أن تتمّ هذه البيعة و لو انطبقت السماء علي الارض (شيخ
المضيره أبوريّه) .
والله انّ راكبة الجمل الاحمر ما تقطع عقبة و لا تحلّ عقدة إلا
في معصية الله
قول اُمّ افعي به عائشه : اگر زني يك طفل صغيرش را بكشد جزايش چيست ؟
گفت جهنّم .الخ
عمر بن عبدالعزيز را بواسطة مخالفت با سيرة بني اميّه با سمّ كشتند
معاويه در كلام خود با دختر عثمان ، حقيقت مؤامره روح حكومت خود را شرح
ميدهد
أحاديث وارده در فضل معاويه همگي از مجعولات است
فرستادن حُجر بن عدي را با يازده تن از اصحابش از كوفه به شام و به
قتل رسانيدن آنها را
گفتار عالم بزرگ آلمان : سزاوار بود كه ما مجسّمة معاويه را از طلا
ميريختيم و در فلان ميدان از برلن نصب ميكرديم ؛ چرا كه اگر او مانع
نميشد ، اسلام اثري از مسيحيّت را در اروپا باقي نگذاشته بود
معاويه
، عبادة بن صامت را از شام به مدينه تبعيد كرد
بناء قصر الخضراء معاويه
در شام ، و تبعيد ابوذرّ را به مدينه
ترجمة حارث بن عبدالهلال هَمْداني
گناه محدّثين كوفه تشيّع آنهاست ، با اعتراف عامّه به صدق حديثشان
عظمت أبوإسحق و أعمش و منصور ، و زبيد اليامي و غيرهم من الكوفيّين
ترجمة أعمش و شريك بن عبدالله نخعيّ كوفيّ شيعة بزرگوار
ترجمة شريك بن عبدالله و صعصعة بن صوحان
ترجمة صعصعة و زيد ، و سيحان
بنوُ صوحان
عباد بن يعقوب رواجني ، عبدالله بن لهيعة ، عبدالرحمن بن
صالح أزدي از شيعيان خُلّص بودهاند
عبدالرزّاق بن همام بن نافع
حميري صنعاني صاحب المُصَنَّف از اكابر شيعه بوده است
عمرو بن عبدالله أبو اسحق سبعي هَمْداني و فضل بن دكين شيخ بخاري
شيعه بودند
فطر بن خليفه و مالك بن زياد أبو غسان شيعه بودهاند
حاكم صاحب مستدرك شيعه بودهاند
محمّد بن مسلم طائفي از أعاظم شيعه بودهاست . أبو رافع با جميع
بستگانش شيعه بودهاند
معاوية بن عمار دهني و شيخ معروف كرخي از
اعاظم شيعه بودهاند
منصور بن معتمر با رفقايش از اهل كوفه : أعمش و أبو
اسحق و زبيد از اعاظم شيعه بودهاند
موسي بن قيس حضرميّ و هشام
بن عمّار از شيعيان بودهاند
يزيد بن أبي زياد و أبو عبدالله جدلي از
شيعيان بودهاند
ترجمة أبو عبدالله جدلي كه از رؤساي شيعه بود
شيعيان كه در طَفّ و فَخّ و ساير وقايع تلف شدهاند
عدول علماي عامّه تبعاً لرؤسائهم از أهل بيت أمر سياسي بوده است
در نزد هر شخص منصف ، لزوم تبعيّت از أئمّه اهل بيت حتمي است
بخاري و مسلم ، احاديث صحيحهاي را كه مذهبشان را واژگون ميكند
نميپذيرند
مادر أنس بن مالك (بنت ملحان) از اعاظم بانوان اسلام بوده است
حديث بُرَيْدَة : إذا التقيم فعليٌ علی النّاس
عليٌ إمام البررة ، أبو
الازهر نيشابوري از أعيان شيعه بوده است
من أراد أن ينظر إلي نوح في
عزمه الخ_ را بيهقي و أحمد روايت كردهاند
محيي الدّين عربي گويد : إنّ
عليّاً جامع أسرار الانبياء أجمعين
أحاديث ابن حنبل در تفوّق
أميرالمؤمنين عليه السّلام
تأكيدهاي رسول خدا در استحكام وصايت بر
خلافت أميرالمؤمنين عليه السّلام
غدير و روايت أنس و پيسي او بواسطة
إنكار حدیث غدیر به دعاي مولي الموالي
خطبة سيّد الشّهداء عليه السّلام
در زمين مِني
بحث كلاميّ در خطبة غديريّة رسول اكرم صلّي الله عليه وآله
تقسير يكايك از عبارات خطبة غدير و شاهد از آن
قرائن كثيره در خطبة غدير بدون ترديد دلالت بر امامت دارد
اعتراف شيخ سليم بشري بر دلالت حديث غدير بر خلافت
اساب متنوّعهاي
كه علما را از ولايت و خلافت حديث غدير منصرف كرد
علّت برگرداندن ولايت
را از محور خود، طمع علماء سوء بوده است
علل مختلفهاي علما را از معني
كردن روايات صحيحه و مسلّمه بازداشته است
حديث عشيره ؛ تعجّب از عدم
محو نام أميرالمؤمنين است با وجود لعن بر مَنابر
علّت اينكه
أميرالمومنين كه ابن عمّ بود ، ارث برد و عمّ ارث نبرد
إنّ عليّاً يَقضي دَيْني و يُنجز عِداتي و خير مَن أترُك بعدي
از خصائص عليّ عليه السّلام تزويج سيّدة نساء العالمين با اوست
أحاديث دالّة بر آنكه فاطمه افضل زنان عالميان و أميرالمؤمنين اشرف امّت
رسول الله صلوات الله علیهم اجمعین
حديث مجعول عائشه بر اينكه رسول خدا وصيّت نكرد
عائشه
بر ضدّ أميرالمؤمنين عليه السّلام إعمال غرض ميكرده است
خديجه و
صَفيّه بنت حُيَيّ از عائشه و حَفصَه بهتر بودهاند
فألقت عصاها و استقرّ
بها النّوي
عائشه جنگ جمل أصغر و اكبر را براي درهم شكستن ولايت
أميرالمؤمنين بر پا كرد
عائشه وصيّت رسول خدا را انكار ميكند و از نسبت
وقيعه به عمّار امتناع ميكند و از اميرالمؤمنين نميكند
عامّه حسن و
قبح عقلي را انكار دارند ، عائشه گرفتار احساسات نفس است
عائشه به
ماريّه نسبت زنا داد ، و در بارة عثمان و عليّ و فاطمه و حسنين دچار اغراض
شخصي بود
بخاري تفسير ان تتوبا الی الله را در سورة تحريم عائشه و حَفْصَه بيان ميكند
إنكار حسن و قبح عقلي را ملاحده و زنادقه هم نميكنند تا چه رسد به شرایع
الهيّه
حديث انكار عائشه وصيّت رسول خدا را معارض است با أحاديث ديگر
مات رسول الله و رأسه في حِجر عَليّ عليه السّلام
إنّ عليّا كان أقرب
العهد برسول الله
أحاديث مجعوله عائشه
ايرادهائي كه خدا و رسول خدا
بر عائشه دارند
أحاديث مجعولة عائشه ، جلالت و شرافت اُمّ سلمه
مراد
از حديث لاتجتمع اُمَّتي علي الخَطأ و لا تجتمع علي الضّلال
بيعت حضرت پس
از رحلت حضرت صديّقه بود ، بحث عبّاس با أبوبكر
مساعدت أميرالمؤمنين به
ابوبكر براي حفظ كيان اسلام از روي ضرورت بوده است
روايات دالّة بر وجوب سمع و طاعت ولو لعبد حبشيّ ولو لعبد مجدّع الاطراف
مصالح و مقتضياتي كه أميرالمؤمنين عليه السّلام بر اساس آن با ابوبكر
بيعت نمود
سعد بن عباده أبداً بيعت نكرد و در زمان خليفه دوّم او را در شام ترور
كردند
تواريخ قطعيّ عامّه بر آنند كه : عُمَر خانه أميرالمؤمنين عليه السّلام
را تهديد به آتش زدن نمود
رسول خدا براي تصفية جوّ مدينه ترتيب لشكر اسامه داد ، و عمر و ابوبكر و
وجوه مهاجرين را در آن نهاد
روايات وارده در جيش اسامه و داستان أياس بن معاويه و خليفة مهديّ
پس از رسول خدا عمر از رياست اسامه نهي كرد ، أبوبكر اسامه را فرستاد و
پيروز شد
تنفيذ جيش اسامه براي تثبيت ولايت أميرالمؤمنين بود
تخلّف متخلّفين از جيش ، براي درهم كوبيدن ولايت آن حضرت بود
أمر رسول اكرم به قتل حُرقوص بن زُهير و تخلّف أبوبكر و عمر
أمر رسول اكرم به قتل اوّل قرن طلع في الامّة رأس الخوارج حرقوص و
تخلّف أبوبكر و عمر
موارديكه عمر و بَعضی از مسلمين بر پيامبر ايراد گرفتهاند
مناقب و فضائل مختصة أميرالمؤمنين و مخالفت سردمداران حكومت غاصبه
أميرالمؤمنين عليه السّلام بعد از تسلّط خلافت غاصب ، قدرت بر مخالفت
نداشت
تنها سبب بيعت حضرت از آنها حفظ بيضة اسلام بود در وقت خَطر حتمي
خطبههاي حضرت در مظلوميّت و ربودة شدن حقّ او
إعلان و إعلام حضرت به مظلوميّت خود و غصب جائرانه دستگاه جائر
خطبة فاطمة الزهراء سلام الله عليها در مسجد پس از رحلت رسول الله
صلّي الله عليه وآله
مصادر متقنة خطبة فاطمة الزّهراء سلام الله
عليها
مواردي كه عمر صريحاً اعتراف به غصب حقّ حضرت كرده است
قضاياي تاريخي دالّة بر خلافت أميرالمؤمنين عليه السّلام
لَفظِ وصيّ از القاب خاصّة أميرالمؤمنين است ، گفتار تاج العروس
شيعه در زمان خود أئمّه عليهم السّلام اهتمام كافي به ضبط أقوال
آنان داشته است
غير شيعه اهتمام به ضبط أقوال أئمّة خود نداشتهاند ، أقوال آنها بعد از
مرگشان مشهور شد
بطور يقين در قرن أوّل از عامّه كتابي تدوين نشد
أوّلين كس در اسلام كه كتبي تأليف نمود أميرالمؤمنين عليه السّلام بود
بعد از تدوين قرآن ، مصحف أميرالمؤمنين و كتاب سلمان و كتاب أبوذرّ و
كتاب أبو رافع بود
كتاب عبيدالله بن أبي رافع و كتاب ربيعة بن سبيع و كتاب عبدالله بن
حرّ فارسي و كتاب أصبغ بن نباته
كتاب سليم بن قيس هلالي در قرن
اوّل : و كتب مدوّنه در قرن دوّم از اصول اربعماة
كتابهاي مدوّنه در قرن دوّم از كثرت و عظمت همانند كتاب أبان بن تغلب
شگفتآور است
بخاري از أبان بن تغلب و حضرت صادق و امامان بعدي غير از حضرت هادي
روايت نميكند و از مروان حكم و عمران بن حَطَّان در عَكْرَمه بَربري
روايت ميكند
أصحاب تأليف شيعه : أبوحمزه ثمالي ، و محمّد بن مسلم
، و زارة ، و أبوبصير ، و بريد بن معاوية عجلي
كلام شهرستاني در توصيف حضرت صادق عليه السّلام : هُوَ ذو علمٍ عزيز في
الدّين
از فتاواي حضرت صادق عليه السّلام در عهد او چهار صد أصل كه چهار صد
مؤلّف داشت نوشته شد
هِشام بن حَكَم از أعاظم مصنّفين شيعه بوده است و نسبت تجسيم خدا به
او دادن از دشمني است
كلام شهرستاني در ابطال نسبت تجسيم به هشام و اعتراف به آنكه وي از
اعاظم موحّدان است
كثرت مؤلّفات در زمان حضرت امام كاظم تا حضرت عسكري عليهما السّلام
اسامي بسياري از مؤلّفين كه در اين أزمنه تأليف كتاب نمودهاند
مذهب شيعه أثنا عشريّه به تواتر قطعي ، در اصول و فروع مذهب آل رسول
الله است
معني تِرَاستْ در لغت
روايات وارده در فضيلت كتابت
فضيلت كتابت و علم
فضليت كتابت و لزوم تقويت عربيّت
اشتباه بعضي أعلام در لغت و لزوم تصحيح كتب
در تعلّم صناعات دنيويّة
ترغيب به تعلّم و تعليم علوم الهيّة
خصوصيّات قرآن كريم ، و استخاره با قرآن
بعض الرّؤيا الصّحيحة
الاغلاط اللّغويّة المشهورة
كلام ابن جوزيّ در حرمت صَلَوات بدون عطف ءال
ابن حَجَر عسقلاني در كتابهايش ءال را عطف كرده است
در بعضي از لغات عربيّة شاذّة
بعضي از قواعد عربيّت و فوآئد رجاليّة
في حكم مَنْ وَجَد مع امرأته رجلاً
فيحكم تشريح البدن المُسلم في علم الطّبّ
فاطمة زهرآ عليها سلام خطّ می نوشتند
وصاياي حضرت زهراء سلام الله عليها و سرودن أميرالمؤمنين شعر را
أميرالمؤمنين عليه السّلام بدون شكّ ، شعر ميسرودهاند
دستورهاي أخلاقي مفيد
مواعظ أميرالمؤمنين عليه السّلام و أُوَيس قرني
مواعظ أميرالمؤمنين عليه السّلام و أبوالعلاء مُعَرِّي
مواعظ بُسْتَيّ ، و يَماميّ ، و جاحظ ، و صاحب المغنيّ
مواعظ مَهْيار دَيلميّ ، و ابن سينا ، و استشهاد حضرت باقر عليه السّلام
به اشعار أبوالعتاهية
ارادة نادرشاه در رسمي كردن مذهب شيعه و مراسلات با سلطان عثماني
آمدن عبدالله أفندي سُوَيْديّ در خيمة نادرشاه براي مناظره با علماي
تشيّع
حقّانيّت تشيّع و ارسال نادرشاه بموافقت سلطان عثماني عالمي
را به مكّه براي اقامة نماز
فتنه وشورش مردم مكّه و به قتل رساندن سلطان عثماني آن عالم را در
نزد خود
ءاراء أشاعره و معتزله و بعضي از قصص صادره از جُهَلاء
معني طُفَيْليّ
قصص و حكايت جُهَلاء
قصص و حكايات أذكيآء
نوادر جوابهاي عقيل به معاوية
جوابهاي دندان شكن ابن عبّاس به عائشه پس از فراغ از وقعة جَمَل
جوابهاي دندان شكن صَعْصَعَه و أحنف به معاويه در شام
جوابهاي دندان شكن صعصعة بن صوحان به معاوية
جواب جارية بن قدامه به معاوية
جوابهاي قاطع مسلم بن عقيل عليه السّلام به ابن زياد
جوابهاي قاطع مؤمن الطّاق به أبوحنيفة
جواب مؤمن الطاق در نزاع أميرالمؤمنين عليه السّلام و عبّاس در ميراث
قَصَصٌ و رواياتٌ مهمة
فوائد حِلم و منافع شَيْب
أسامي ناقهها و أسبها و ساير أشياء رسول الله صلّي الله عليه وآله
وسلّم
جريان رسول الله در مكّه و وقعة بدر در مدينه
يزيد بن
معاويه ، و سيّد الشّهداء عليه السّلام و محمّد بن حنفية
زيد بن عليّ بن
الحسين عليهم السّلام و ناصر خليفة عبّاسي
تعمير سرداب غيبت بدست
النّاصر خليفة عبّاسيّ
دخول هُلاكو در بغداد و انقراض حكومت عبّاسيّون
وزير هلاكو : ابن العلقميّ دخالت در قتل مستعصم نداشته است
دولت
فاطميّين در مصر ، شيعه و علوي بودهاند
أشعار سيّد رضي در عظمت و سيادت
خلفاء فاطميّين در مصر
جنگ جهاني و تجزية مملكت عثماني و بروز مصطفي
كمال پاشا
تشكيل جمهوريّت در تركيه بدست مصطفي كمال پاشا
تشكيل
دولت جعفريّه إماميّه در ايران بدست شاه اسمعيل صفوي
عظمت و خدمت
شاه اسمعيل صفويّ
شاه عبّاس ثاني ، نادرشاه أفشار
اقدام نادرشاه
براي رسميّت مذهب شيعه و بناء مقام در مسجد الحرام
فتحعلي شاه و جنگ
در روسية با ايران و مأموريّت عبّاس ميرزا
تمليك و تصرف روسيّه هفده
شهر از بلاد ايران را
ناصرالدّين شاه و تحريم ميرزاي شيرازي تنباكو را
تاريخ روي كار آمدن رضاخان پهلوي
تصرّف مُحَمَّره و دستگيري شيخ
خِزْعِل و سوقِ او را بطهران
كارهاي رضاخان پهلوي در ابتداي أمر ، باغ
سبزي بود براي فريب عامّه
تشديد أمر مطبوعات در زمان حكومت آل عثمان و
مصادرة ينابيع المودّة
اشكالهاي زمان حكومت سلطان عبدالحميد عثمانيّ
أهرام مصر و بناء و ديدار مصنّف از آن
عجائب و غرائب بناء اهرام فراعنه در مصر
عجائب و
غرائب خلقت فيل
موزة مصر و أشياء موجوده در آن
موزة مصر ، خلفاي فاطميّين در مصر
خلفاي فاطميّين ، سادات علوي هستند
مشهد رأس الحسين عليه السّلام در مصر
سيّد محسن عالي ره قبر حضرت زينب سلام الله عليها را در مصر نميداند
جاه زمزم و قناة زبيده از طائف به مكّه مكرّمه
عُسْخان : محلّ حبس هِشام بن عبدالملك ، فرزدق را به جرم قصیده
غدير خمّ و مدينة منورّه
مدائن صالح پيغمبر و شهر تبوك
شيعه و وضع عزاداري ايشان در مصر
در مصر بايد مساجد بهتري و مبلّغين عالمتري ، شيعه براي خود تهيه كند
أشعاري عالي المضمون در عزّت و غناي نفس
لزوم رفع فقر مادّي و
لزوم غناي نفسي عندالفقر
أفضليّت كتابت و قلم بر شمشير و نيزه
فضيلت حِلم و عِلم
أبياتي در مذمّت فقر و لزوم رفع احتياج
أبياتي در مدح عيب خود جستن و رفيق خوب اختيار نمودن
صاحبان
همّت عاليه بايد به مشكلات تن در دهند
رمّال و فالگيران و شيّادان دروغ پرداز
صلْب و به دار آويختن شهيد اوّل
سرخی آسمان پس از قتل سيّد الشهداء عليه السّلام
بعضي از لغات أهل سوريّه كه ريشة آنها فارسي است
أسماء مشهور روميّه وأسماء بروج و توقّف شمس يا قمر در هر يك از آنها
كيفيّت پيدا كردن قمر را در هر يك از بروج دوازدهگانه
شدّت تقيّه از كلام ابن هرمة ، و از كلام رَجُلي نزد عمر بن عبدالعزيز
شدّت عداوت عبدالله بن زبير ، اسقاط او ذكر رسول خدا را در خطبه
جواب ابن عبّاس به ابن زبير در عداوت او نسبت به بني هاشم
ابن زبير در خطبهاش تصريح به حَمل ابن عبّاس بيت المال را دارد
ابن زبير خودش فرزند متعه بود
أشعار سيّد حِمْيَري در قضيّة حيّة و غُراب
استدلال مؤلّف بر عدم تشيّع ابن أبي الحديد
ترجمة أحوال شيخ هادي طهراني
إشكالهاي مجالس تعزيه و اشكالهاي منبر
حكم قطعيّ آية الله عاملي بر حرمت قمه زني و زنجير زني و أشباه آنها
قيام سيّد صالح حِلّي در مجالس تعزيه بر عليه سيّد محسن عاملي در منع
از قمهزني
اقتداي ملك فيصل أوّل به آية الله عامليّ در نماز مغرب و عشاء در
مدرسه دمشق
دربار صلوة استسقاء آية الله عامليّ و بارش باران در همان وقت
مطالبي از عقائد الامامّیة شيخ محمّد رضا مظفّر: به مجتهد جامع الشّرايط
بايد نائب الامام گفت
هيچيك از أئمّه شيعه در جواب فرو نماندند
نامة حضرت زين العابدين به زُهريّ در عدم اعانت حكّام جائر
جواز دخول در حيطة حاكم جائر در صورت رفع مفاسدي أعظم از ترك دخول
شيعه بر اساس محبّت عمل ميكند نه بر اساس عدل
امر حضرت صادق عليه
السّلام به أبان در قطع طواف براي برآوردن حاجت مؤمن
مطالبي از كتاب لاكون مع الصّادقين ، تأليف سيّد محمّد التيجاني
السّماويّ
از كتاب لاكون مع الصّادقين
عمر با علم به آنكه خلافت به عليّ بن أبيطالب نميرسد تشكيل مجلس
شوري داد
نقشة عمر بسيار دقيق و حساب شده بود
أهل سنّت چگونه
ميگويند : ولايت امر انتخابي است؟
تعيين عمر شش نفر را عين استبداد
برأي و أمر انتصابي است
رفتار رسول خدا با أميرالمؤمنين بهترين معرّفي وي براي خلافت بود
قضيّة سلطاني كه در غيبت وي وزيرش را كشتند امّا بخيال خود كشور را آباد
كردند
جنايات خلفاي جور
أمرٌ بين الامرين به نيكوترين معني
رسول خدا صلّي الله عليه وآله وسلّم كسي را به گناه نميكشت جز به
ارتداد
روايت مروي از عائشه بقدري شرمآور است كه راوي از بيان آن
شرمنده ميشود
روايات و تأويلات باطله
براي كلام حقّ ، أبوذر در ربذة جان داد غريباً طريداً وحيداً فريداً
سنّيها فقط بجهت مخالفت مشابهت با شيعه ، سنّت رسول الله را ترك
مينمايند
صَلَوة تراويح از بدعتهاي مُسَلمة عمر است
نماز تمام در سفر از بدعتهاي عثمان است
تمجيد و تحسين أبوحنيفه و مالك از حضرت صادق عليه السّلام با تعابير
عجيبة
خود رسول الله هم تقيّه مينمودهاند
معني تقيّه نزد شيعه ، عين حكم عقل و فطرت به وجوب احتراز از خطر است
اهل سُنَّت هم با عُمَر در متعة حجّ مخالفت دارند
حِلِّيَّت
متعه ، امروز از ضروريّات مسلمة زندگي است
عقيدة شيعه بر عدم تحريف
قرآن است از جهت زيادي و نقصان
بعضي روايات ضعيفه بر تحريف در كتب
عامّه هم موجود است
صَلَوات را از ءال حذف نموده به أصحاب افزودند
مطالبي از كتاب تاريخ الشيعة تأليف : شيخ محمّد حسين مظفّر
فرياد أبوذر در مدينه به وِلاء عَلِيّ بن أبيطالب عليه السّلام
شرح
نفاق أصحاب إمام حَسَن عليه السّلام
ذمّ أهل بيت آنان را بالا برد و مدح بني اميّه آنان را ساقط
نمود
افتضاح قاتلين سيّد الشّهداء در همان زمان
نور قبور أهل بيت در
شام جلوهگر است و قبر معاويّة و يزيد خراب
سمّ منصور بحضرت صادق ؛ خدعة
مأمون در تفويض ولايت بحضرت رضا عليهما السّلام
مكر معتصم بحضرت جواد
عليه السّلام
قتل معتصم حضرت جواد را با سمّ توسّط زوجهاش دختر مأمون
عداوت شديد متوكّل با حضرت هادي و أذيتهاي پيدرپي
غيبت صغري از روز
تولّد حضرت امام زمان بوده است
غيب كبري از سنة 329 بوده است
قيام بر عليه بني اميّه به عنوان قيام و دعوت به أهل بيت بود
كشورها
و سلاطين و وزراي شيعه در طول تاريخ
بسياري از وزراء عبّاسيون شيعه
بودهاند
ناصر خليفة شيعه بود ؛ و تعمير سرداب سامرّاء به دست اوست
دلائل تشيّع الناصر الدين الله
وزير معتصم : أبوالفضل دشمن شيعه ، دركَرْخ بغداد 17000
شيعه را آتش زد و ...
كوفه مركز تشيّع بود ، تيمور لنگ آبش را قطع نمود
و خراب شد
آل بويه به عيد غدير و عاشورا رسميّت دادند
شاهعباس كبير
با سلطان عثماني در آزادي شيعيان عراق معاهده بست
قتل و نهب عثمانيها
به شيعيان عراق در طول تاريخ قابل توصيف نيست
فرقة بكتاشيه از تركيه
با نهايت خضوع به زيارت أعتاب عاليات ميروند
به بركت وساطت محمّد بن
طاووس ، حلّه و نيل و كربلا و نجف از كشتار هلاكو مصون ماند
هرون الرّشيد
قبر سيّد الشّهداء را با خاك يكسان كرد و درخت سِدر را بريد
منتصر با ارائة
اعمال پدرش: متوكّل از فقهاء فتوي قتل او را طلب كرد
وهابّيهاي سعودي
در سنة هزار و دویست و شانزده ده هزار نفر در كربلا كشتند و تمام خزينة حضرت را
به غارت بردند
معاويه چهار صد هزار به سمَرَه داد تا دو آية قرآن را دربارة
أميرالمؤمنين عليه السّلام و ابن ملجم تحريف كند
يَمَن و قبيلة همدان شيعة خالص بودند
معاويه ، بسر بن أرطاة را فرستاد تا فجايع وي در آنجا تاريخ را سياه
نموده است
الآن در يمن بر قبر دو طفل شهيد عبدالله بن عبّاس به
دست بُسر مسجد بنا نمودهاند
شهر حَلَب ، مركز تشيّع بود
حَلَب ، شهر ادب و شعر و فقه و عظمت به نور تشيّع بود
أبو فراس : حارث بن سعيد بن حَمْدان از عظماي شعراي شيعه بود
تصرف صلاح الدّين أيّوبي شهر حلب را
مردم حلب به والي گفتند : مُفتي
حلب بايد سيّد أبي المكارم ، حمزة بن زهرة حسيني باشد
فتوي شيعه نوح
حنفيّ به كفر شيعه و قتل و نهب نفوس و اموالشان تابوا أو لم يتوبوا
ظهور علمائي همچون شهيدين بعد از ويران شدن حلب از تشيّع ، بعد از فتوي
شيخ نوح حَنَفيّ
علماء جبل عامِل ، حقّ عظيمي بر تشيّع دارند
تنورهاي شهر عُكا بواسطة آتش زدن كتب شيعه ، يكهفته نياز به سوخت
نداشت
رواج تشيّع در حبل عامِل و فلسطين بواسه تبعيد أبوذرّ بود
قيام ،براي إمارت علويّين بود ؛ ولي عباسيّون ربودند و دمار از علويّين
كشيدند
محاربه و معارضة متوكلّ با آل أبيطالب ، قابل إحصاء نيست
فتنه در مصر در رمضان سنة
سیصد و پنج بر عليه شيعيان بطوريكه لشگر روزهاش را
افطار كرد
در فتنة سنة سیصد و پنج درمصر عنوان ميكردند : معاوية خال
عليّ
قوت تشيّع در مصر بواسطة جوهر ، و المعزّ الدّيدن الله الفَاطِمي
خلفاي فاطميّون در مصر به عاليترين وجهي ، آنجا را احياء نمودهاند
مصر ، به مصداق النّاس علي دين ملوكهم ، هر زمان ، تابع مذهب حاكم
آنجا بودهاست
در ايّام أخشيديّين و كافور در روز عاشورا خليفه همة مردم را اطعام
ميكرد با طعام أهل حُزن
در آن زمان عيد غدير به قدري با عظمت برگزار ميشد كه قابل وصف نيست
كيفيّت برگزاري مراسم عيد در روز عيد غدير در أيّام خلفای فاطميّين در مصر
مشهور إسماعيلي بودن فاطميين است ، ولي آثار امامي بودنشان ظاهرتر است
صلاح الدّين أيّوبي مذهب شيعه را برانداخت و فقط به مذاهب أربعه رسميّت
داد
صلاح الدّين أيّوبي روز عاشورا را روز عيد و سرور قرار داد
حَمْل أميرالفضل رأس الحسين را از عسقلان ، و دفن آن را در مصر
أهل مصر
در امروز اقبال شديد به آهل بيت و مظاهر شيعه دارند
ايران در زمان
أميرالمؤمنين عليه السّلام شيعه نبود و براي نصرتش به جمل و صفّين و
نَهروان نيامدند
در بدو خلافت عباسيّون ، مردم ميان علوّي و عباسّي فرق نميگذارند و
همه را أهل بيت ميشمردند
در عصر مأمون و حضرت امام رضا عليه السّلام ميان أهل بيت و غير أهل
بيت فرق شاخته شد
مأمون از بيعت مردم با امام ترسيد و در پنهاني با نوشانيدن زهر كار آن
حضرت را خاتمه داد
آل بويه خدمت عظيم به تشيّع كردند ، عضدالدوله با جلال و حشمتش به
ديدار شيخ مفيد رفت
هُلاكو به شيعه احترام مينهاد ، و همة مذاهب را آزاد گذارد
از سلاطين مغول چهار نفر اسلام آوردند
در عصر مغول علمائي بزرگ از شيعه برخاستند
نادرشاه به مظاهر تشيّع خدمت كرد ؛ نه مانند صفويّه به حقايق شيعه
شيعه در ايران از قرن دوّم هجري به بعد رُشد نمود
تشيّع از زمان رسول
الله است ، و مجراي آن را از زمان صفوّيه شمردن عين هذيان گوئي است
إسلام و تشيّع در هند ، ارسال محمّد بن عدبالله بن حَسَن ، پسرش را به
هند براي بيعت
روح تشيّع در هند جريان دارد
شهر گجرات ، وعاظّ و تجّار شيعه را محترم ميشمرد
منتصر خليفة فاطمي ، عبدالله را براي تشيّع هند ، به هندوستان فرستاد
عبدالله ، زعيم أعظم وثينييّن «المهنت» ، و «بهار مل» وزير أمل و خود
راجه : «جي سگيه» را مسلمان و شيعه نمود
«سلطان تغلق» أمر به قتل عام جميع شيعيان و احراق كتابهايشان نمود
اورنگ زيب عالم گير ، شيعه بود و پسرش در مناظره با علماي عامّه فائق
شد
تشيّع در إمارت عربي ، كويت ، قَطَر ، قطيف ، احسآء
تتمة
مسائل تشيّع إمارات عربي
تمام شد مطالب منقول از كتاب تاريخ الشّيعة مظفّر
مطالب منقول از كتاب «الامامة السيّاسة» ابن قتيبه دينوري ج1
و ج 2
ضربت حدّ شرب خمر بدست عبدالله بن جعفر و به أمر أميرالمؤمنين ، وليد
بن عقبه را
مكتوب عمروعاص به سَعد بن أبي وقّاص بعد از قتل عثمان و جواب وي
مخالفت معاويه با أميرالمؤمنين عليه السّلام
كلام حضرت امام حسن به أميرالمؤمنين عليهما السّلام بعد از قتل عثمان
كلام أميرالمؤمنين عليه السّلام با مغيرة بن شعبه و كلام عمّار با وي
قعود مُغيره و امتناع از بيعت سَعد و محمّد بن مَسْلَمَة و عبدالله بن
عمر
جواب أميرالمؤمنين عليه السّلام نامة عقيل را
مسير عائشه با
طلحه و زبير و وصول به ماء الحَوأب
فرستادن أميرالمؤمنين عليه السّلام
امام حسن عليه السّلام و عمّار و قيس و عبدالله بن عباس را بكوفه
خطبة حضرت امام حسن عليه السّلام در كوفه به بيعت و تهیيج مردم را براي
جنگ جمل
خطبه خواندن عائشه براي مردم بصره در دعوت به جنگ با أميرالمؤمنين
عليه السّلام
مكتوب أميرالمؤمنين عليه السّلام به طلحه و زبير و مؤاخذه از نقض بيعت
نصائح و جوابهاي محكم و استوار أميرالمؤمنين عليه السّلام به طلحه
شروع جنگ جَمَل و تشنه شدن حضرت و عَسَل طائفي به او دادن
كُندي محمّد بن حنيفة صاحب رايت و گرفتن حضرت رایت از او و خود
حملهور شدن
أسير شدن عائشه و مروان و آزاد كردن و فرستادن حضرت عائشه را به مدينه
با چهل زن
امر حضرت به عدم جواز إسارت اهل قبله و أن لا يُجهِزوا جريحاً و لا
تُقبلوا مُدبراً
نامة معاويه به أميرالمؤمنين عليه السّلام و إعلان
مبارزه و مخاصمه
حركت عقيل از حجاز بكوفه براي أخذ مال و ربع ديون ، و
ردّ حضرت و رفتن به سوي معاويه
إعطاء معاويه به عقيل سيصد هزار دينار
رفتن عبدالله بن عامر به شام و بيعت با معاويه
مكتوب أميرالمؤمنين
عليه السّلام با جرير بن عبدالله به معاويه و إتمام حجّت از هر جهت
معاويه از طُلقاء است وحقّ خلافت ندارد
آمدن أميرالمؤمنين عليه السّلام
در قرب معاويه ، و صدا كردن او را براي جنگ تن به تن
عمرو عاص در جنگ
أميرالمؤمنين عليه السّلام به زمين افتاد و عورت خود را برهنه كرد
پيروي أهل شام از معاويه بيچون و چرا ، و پيروي أهل كوفه از حضرت در
صورت فهميدن دليل
بَرد ، از طائفة هَمْدان ، در بحث عَمروعاص را محكوم
ميكند
دعوت حضرت أصحاب را به صبر و تحمّل فشار و عدم توجّه به زخارف
دنيا و أموال معاويه
ابو مِجحَن ثقفي نزد معاويه از حضرت عيب گوئي
ميكند و معاويه پاسخش را ميدهد
خطبة أميرالمؤمنين عليه السّلام و دعوت
به صبر و اختلاف مردم در ميل به صُلح در اثر پيشنهاد معاويه
قيام عمّار
بن ياسر و كلام شديد او به حضرت در عدم پذيرش صلح و استدعاي مبارزه تا
پايان كار
قتل خوارج عبدالله بن خبّاب بن أرّت و زوجهاش با سه نفر
زن ديگر را
حركت أميرالمؤمنين عليه السلام به سوي خوارج نهروان
كلام حضرت در زمان متاركة موقّت به لشگريان كه به نزد زنها و فرزندان خود
كمتر بروند
صلح حضرت امام حسن عليه السّلام با معاويه ، و نگراني
سليمان بن صُرَد خُزاعيّ و كلام حضرت امام حسن عليه السّلام
شهادت
امام حسن عليه السّلام ، و سرور و سجدة معاويه ، و دخول ابن عباس بر
معاويه
سفر معاويه به مدينه و ملاقات با عائشه
ملاقات معاويه با
حضرت امام حسين عليه السّلام در مدينه و فراخواندن حضرت را براي قبول
بيعت يزيد و جواب حضرت
رسيدن خبر مرگ معاويه به مكّه و به ابن عبّاس
در مسجد الحرام و كلمات ابن عبّاس در اين واقعه
در نهضت و قيام مردم
مدينه بر عليه يزيد و شكستن بيعت او ، مروان أهل و عيال در أمان حضرت
سجّاد آورد
قتل عام و غارت أهل مدينه در واقعة حُرُّه در زمان يزيد بن
معاويه
در واقعة حرّه هشتاد صحابي ، از قريش و انصار ، و از سائر
مردم هزار نفر كشته شدند
قرائت يزيد نامة مسلم بن عقبه را براي
پسرش معاوية بن يزيد و براي عبدالله بن جعفر
هلاكت مسلم بن عَقَبَه و
وصيّت به حَصين بن نمير در برانداختن ريشة قريش را از مكّه
ماتم و
عزاء اهل مدينه براي كشتگانشان تا مدّت يكسال
سه روز تمام اموال و
نفوس و أعراض و نواميس مردم مدينه را بر لشگريان مباح كردند
شهادت
سيّدالشّهداء عليه السّلام و برادران آن حضرت در كربلا
أسراي أهل البيت
در مجلس يزيد
قتل مروان بن حكم به دست مادر
خالدبن يزيد بن معاويه
فُحش مروان به خالد بن يزيد بن معاويه
خروج عبدالرحمن بن محمّد بن أشعث و همراهانش و
سعيد بن جُبير بر عليه حَجَّاج بن يوسف
إرسال عبدالملك خالد بن
عبدالله قَسريّ را به مكّه و دستگيري سعيد بن جبير
دستگيري سعيد را و
إرسال او را مغولاً نزد حجّاج ين بوسف به عراق
آوردن سعيد بن جبير را
به نزد حجّاج و سئوالات عديده از او
از عهده بر نيامدن حجّاج از جوابها
سعيد بن جبير و دستور قتل او
قتل سعيد بن جبير بعد از نماز و قرائت آياتي
از قرآن مجيد
عبدالعزيز بن مروان برادر عبدالملك از جهت قدرت در رتبة
عبدالملك بود
بعد از مرگ عبدالعزيز در مصر عبدالملك براي دو پسر خود ؛ وليد
و سليمان از مردم بيعت گرفت
دعوت حاكم مدينه هشام بن اسمعيل ، سعيد
بن مسبّب را براي بيعت
ضرب سَوط و حَلْق رأس و لِحيه و وقوف در منظر
عامّ سعيد بن مسيّب را براي عدم بيعت با وليد و سليمان
وليد در لحظة
مرگ عبدالملك براي آنكه تابوت چپ و راست نرود ، تمام خانههاي ميان خانه
و قبرش را با خاك يكسان كرد
دار آويختن وليد ، موسي بن نصير را با آن سوابق ممتدّه و جنگهاي عالمگير در فتوحات اسلام
داستان حجّ سليمان بن عبدالملك با عمر بن عبدالعزيز و گفتگوي آن در
سرادقات و چادرهاي بيمثل و مانند
نصيحت طاووس يماني ، سليمان بن عبدالملك را
ملاقات سليمان و رجاء و زُهرّي در مدينه با أبو حازم
مرگ سليمان و بيعت مردم در دمشق با عمر بن عبدالعزيز
جرير شاعر أهل
عراق در انتظار وقت خاصّ براي ملاقات عمر بن عبدالعزيز
اشعار جرير در حضور
عمر بن عبدالعزيز براي خواستن صله و جائزه
عمر بن عبدالعزيز به جرير
شاعر فقط چهار دينار جائزه داد و از اموال شخصي خود
قتل زيد بن علي بن
الحسين به دست ابن هبيرة در زمان هِشام بن عبدالملك
خروج برادر زادة سفّاح به عموي خود و اسارت او بدست أبومسلم ، و
زنداني كردن او را در خانه ، و سپس خانه را بر سرش خراب نمودن
نامة ابومسلم خراساني به منصور دوانيقي و شكايت او از برادرش كه به
عنوان امام او را پذيرفت و امّا او خيانت كرد
نامة منصور به أبومسلم ـ قيام عيسي بن زيد بن علي بن الحسين بر عليه
منصور و شكست وي
اعتراض عبدالله بن مرزوق به منصور دوانيقي در انحصار طواف را براي خود
انقلاب و هَيجان در مدينه در عصر منصور دوانيقي و فرستادن ابن عَمش :
جعفر بن سليمان را براي خاموش كردن
تازيانه خوردن مالك بن أنس از جعفر بن سليمان بواسطة بيان حكمي از
أحكام و روايتي از رسول خدا صلّي الله عليه وآله وسلّم
أمر أكيد
دوانيقي به مالك بن أنس در تدوين كتاب احكام كه فتوي و رأي او در جهان
اسلام جاري شود
عبداله فرزند مهديّ ، پدرش را براي خلاف خود مسموم
ميكند وصيّت براي هارون الرشيد مينمايد
منبر رسول الله سه پلّه بود ،
معاويه بر آن افزود ، هرون خواست بصورت اوّل برگرداند ، مالك مانع شد
هرون الرّشيد هفت شب هفته خود را قسمت كرده بود هر شبي را به أمر مخصوصي
تمجيد ابن قتيبه از هرون و مأمون و بلاغت و فصاحتشان
مطالبي از كتاب شيخ المضيره أبوهُرَيره تأليف شيخ محمود أبو رَيَّة
أبو هريره در خانههاي مدينه دور ميزد
و گدائي مينمود
مصادرة أموال أبوهريره را پس از ولايت بَحرين
عمر بزرگان از صحابه را
به مأموريّت نميفرستاد
أبو هريره با جعل روايات دروغين ، ما را در
مقابل علم و امّت ها سرافكنده ميكند
كعب الاحبار مرد مزوّر يهودي ،
أبوهريه را آلت دست كرده است
مقامات سلمان فارسي
بسياري از عامّه و أهل تسنّن چه از قديم و چه از جديد ، روايات
أبوهريره را قبول ندارند
سابقة عداوت بني اميّه با بني هاشم
إسلام أبوسفيان از روي اضطرار در فتح مكّه
عداوت أبوسفيان با مسليمن در زمان رسول خدا ، و عداوت معاويه پس از
رسول خدا
عام الجماعه را بايد عام الفرقه و عام القهر و الجبريّه نام نهاد
جنايات يزيد و عبيدالله بن زياد به وضوح كفر ديرين آنها را ميرساند
معاويه در عام الفتح ايمان آورد ، و روايت ايمان او قبل از آن مردود است
أبوبكر به آساني ميتوانست حق زهرا را بدهد ؛ چرا نداد ؟
جملة معروفة
عائشه : لايمكن أن تتمّ هذه البيعة و لو انطبقت السماء علي الارض (شيخ
المضيره أبوريّه) .
والله انّ راكبة الجمل الاحمر ما تقطع عقبة و لا تحلّ عقدة إلا
في معصية الله
قول اُمّ افعي به عائشه : اگر زني يك طفل صغيرش را بكشد جزايش چيست ؟
گفت جهنّم .الخ
عمر بن عبدالعزيز را بواسطة مخالفت با سيرة بني اميّه با سمّ كشتند
معاويه در كلام خود با دختر عثمان ، حقيقت مؤامره روح حكومت خود را شرح
ميدهد
أحاديث وارده در فضل معاويه همگي از مجعولات است
فرستادن حُجر بن عدي را با يازده تن از اصحابش از كوفه به شام و به
قتل رسانيدن آنها را
گفتار عالم بزرگ آلمان : سزاوار بود كه ما مجسّمة معاويه را از طلا
ميريختيم و در فلان ميدان از برلن نصب ميكرديم ؛ چرا كه اگر او مانع
نميشد ، اسلام اثري از مسيحيّت را در اروپا باقي نگذاشته بود
معاويه
، عبادة بن صامت را از شام به مدينه تبعيد كرد
بناء قصر الخضراء معاويه
در شام ، و تبعيد ابوذرّ را به مدينه